دیپارتمنت روان‌شناسی پوهنځی روانشناسی و علوم تربیتی

الف) معرفی:

با تأسیس پوهنتون کابل و ایجاد پوهنځی تعلیم و تربیه در سال ۱۳۴۱ هجری شمسی، نخستین اقدام در راستای تربیت کادر متخصص علم روان‌شناسی در افغانستان صورت گرفت، اما این اقدام زمان زیادی را در بر نگرفت. زیرا پوهنځی تعلیم و تربیه در سال ۱۳۵۲ هجری شمسی لغو تدریجی گردید و صرف یک دیپارتمنت به نام تعلیمات مسلکی تا حدی به فعالیت مستقلانه خویش در تشکیل پوهنځی ادبیات و علوم بشری آن زمان به تدریس مضامین روان‌شناسی و پیداگوژی به شکل مختلط می‌پرداخت.  بعد از گذشت شش سال،  دو باره حکم ایجاد این پوهنځی تحت نام پوهنځی تعلیم و تربیه با داشتن دو دیپارتمنت به نام‌های روان‌شناسی و پیداگوژی در سال ۱۳۵۸ از طرف مقامات تحصیلات عالی وقت صادر و در سال ۱۳۵۹ هجری شمسی عملا ًبه فعالیت آغاز نمود.

 هدف دیپارتمنت روان‌شناسی در آن زمان بیشتر عرضه خدمات روان‌شناسی در عرصه معارف کشور بود. فارغان این دیپارتمنت می‌توانستند در وزرات معارف، دارالمعلمین‌ها و  نیز شفاخانه صحت روانی ایفای وظیفه نمایند.

در سال‌های اخیر نصاب تحصیلی دیپارتمنت روان‌شناسی با در نظرداشت ضرورت‌های عینی جامعه به عرضه‌ی خدمات روان‌شناختی از یک‌سو و انکشاف علم روان‌شناسی از جانب دیگر ، مورد تجدید نظر قرار گرفته و اصلاحات قابل ملاحظه‌ای در آن وارد گردید. این امر سبب گردیده است تا امروزه فارغان این رشته به عنوان متخصصین علوم رفتاری توانایی و قابلیت آنرا داشته باشند که در نقش روان‌شناس و مشاور در شفاخانه‌ها و کلینیک‌های صحت روانی، شفاخانه معتادین، مراکز تربیت و اصلاح کودکان و مراکز تحصیلی و آموزشی خدمت نمایند.

ب) اهداف:

1. دیدگاه:

ایجاد فضای تحقیقی و آموزشی که در آن دانش،  نگرش، توانایی و مهارت‎های محصلان در سطح لیسانس در ساحۀ روان‌شناسی از بهترین کیفیت آموزش برخوردار شوند.

2. مأموریت:

ارایه خدمات آموزشی با کیفیت با استفاده از منابع انسانی متخصص، کاربرد تجهیزات مؤثر آموزشی و روش‌های فعال تدریس به منظور فراهم نمودن زمینۀ کسب مهارت های علمی و تحقیقی در ساحۀ روان درمانی، مشاوره روانی و تربیتی، اصلاح رفتار، پیش‌گیری و تداوی اعتیاد به مواد مخدر.

3. اهداف اساسی:

محصلان بعد از تکمیل تحصیلات عالی دوره لیسانس در رشتۀ روان‌شناسی قابلیت‌های ذیل را به دست، می‎آورند:

• شناخت مفاهیم، اصول و نظریه‎های روان‎شناسی.
• توانایی تشخیص و درمان آسیب‎های روانی.
• توانایی طرح و اجرای تحقیقات روان‎شناسی.
• کاربرد تکنیک‌های روانی در حل مشکلات فردی و اجتماعی.
• تعهد به ارزش ها، اصول واخلاق حرفه­ای.
• توانایی برقراری ارتباط مؤثر مسلکی با دیگران.
• کسب مهارت تفکر انتقادی در زندگی.

ج. نصاب تحصیلی (مضامین تخصصی)