میتودهای ارزیابی تدریس و محصلین
روشهای تدریس
پوهنځی تکنالوژی معلوماتی و مخابراتی کوشش مینماید تا شیوه های مؤثر را غرض انتقال دانش از استاد به محصلان معرفی نماید. بصورت عموم این شیوه ها را میتوان به دو بخش ذیل تقسیم بندی کرد:
- در صنف
- در لابراتوار
استاد مضمون در صنف معمولاً شیوه های آتی تدریس را استفاده مینماید.
- لکچر Lecture: معمولاً لکچر ها بصورت پاورپاینت پریزنتیشن و یا مضامینی که ایجاب تدریس تحلیلی را مینماید با استفاده از وایت بورد و مارکر به پیشن برده میشود.
- لکچرهمراه با مباحثهLecture with Discussion:
- Brainstorming: معمولاً استاد 5 الی 7 دقیقه اخیر ساعت را اختصاص میدهد و محصلان را وا میدارد تا به تفکر خلاقانه و ایدیا های جدید بپردازند.
در بخش لابراتوار ، استاد/تکنیشن لابراتوار به معرفی تجربه پرداخته ، و بعداً تجهیزات لازمه را معرفی و روش پیشبرد تجربه را تشریح و معرفی مینماید که محصلان طبقاً به اجرای آن میپردازند. بعداً راپور اجراات خویش را ارائه مینمایند.
روشهای ارزیابی محصلین
ارزیابی از محصلان به دو شکل؛ ارزیابی تکوینی (formative) و ارزیابی کلی (summative) صورت میگیرد.
سیستم ارزیابی کلی ارز یابی در پوهنځی باساس نمره (0 – 100) صورت میگیرد که حد اقل معیار نمره کامیابی در یک مضمون 55 نمره میباشد. تقسیم بندی نمرات و ارزیابی ها به موضوعات ذیل اختصاص یافته است:
- امتحان های کوتاه مدت (کویزها )؛ امتحانات صنفی؛ و امتحان نهایی
- کارهای خانگی و کارهای عملی و تطبیقی (لابراتواری)
- پروژه های صنفی (term paper) و ارائه (پریزنتیشن)
- سهمگیری و مشارکت در صنف
گالری رسانه
